آیا بیماران کلیوی می توانند به تمرینات ورزشی بپردازند؟

انسانها چه سالم و چه بیمار باید زندگی فعال و توام با رعایت مسائل بهداشتی داشته باشند. نارسایی مزمن کلیوی باعث آسیب به قلب و رگ های خونی شده و احتمال ابتلا به فشار خون و حمله قلبی را افزایش می دهد. مزایای ورزش منظم شامل بهبود جریان خون، تقویت سیستم قلبی عروقی، به تعویق انداختن خستگی و افزایش استقامت، استحکام استخوان ها، بهبود قدرت و توان عضلات و انعطاف پذیری، بهبود تعادل، حفظ وزن ایده آل، کاهش استرس و اضطراب و افزایش اعتماد به نفس و تقویت احساس مثبت است. با توجه به این که بیماران مبتلا به نارسایی کلیه مدت زمان زیادی غیر فعال بوده اند، شروع فعالیت ورزشی باید آرام و با پیشرفت تدریجی باشد، همچنین بیماران پیوند کلیه باید از شرکت در ورزش های برخوردی که احتمال اصابت ضربه مستقیم وجود دارد و همچنین از انجام فعالیت های ورزشی شدید خودداری کنند. ضمن این که در صورت احساس خستگی زیاد، تب کوتاه و بریده شدن تنفس و یا سریع و نامنظم شدن ضربان قلب، ورزش را قطع کرده و به استراحت بپردازند.

آیا بیماران کلیوی می توانند به تمرینات ورزشی بپردازند؟

مشارکت بیماری پیوندی، در فعالیت های ورزشی

کلیه های پیوندی معمولا نزدیک به سطح پوست قرار داده می شوند که آن ها را در برابر ضربه به هنگام ورزش آسیب پذیر تر می کند. در این موارد برخی ورزش های تماسی توصیه نمی شود که از آن جمله می توان به فوتبال، کشتی، هنر های رزمی، بیسبال و سورتمه سواری اشاره کرد. لیکن ورزش هایی مانند شنا، دویدن و مانند این ها برای بیماران کلیوی بسیار مناسب است. طبق مطالعات انجام شده بیشتر جراحات وارده به بیماری کلیوی ناشی از تصادف با وسایل نقلیه و افتادن بر اثر فعالیت هایی بوده است که هیچ ارتباطی با خود ورزش نداشته اند و بیشتر کلیه های صدمه دیده در حین ورزش نیز با درمان پزشکی مناسب قابل بهبود هستند. مبتلا به بیماری های مزمن کلیوی در فعالیت های ورزشی شرکت می کنند، باید در هنگام و بعد از ورزش آب بسیاری را بنوشند.

مشارکت بیماری پیوندی، در فعالیت های ورزشی

ورزش برای نوجوانان نیازمند دیالیز

دیالیزی بودن مانعی در برابر ورزش نیست. در حقیقت تمرین فیزیکی آنقدر برای بیماران نیازمند به دیالیز مفید است که برخی مراکز دیالیز خون دارای اسباب ورزشی هستند تا بیماران در هنگام معالجه از آن ها استفاده کنند.